ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تطبیقی مبانی تفسیری شیخ طوسی و فخر رازی و تاثیر آن در موضوع نسخ
فخر رازی و شیخ طوسی گرچه به لحاظ کلامی دارای دو خاستگاه فکریاند اما با توجه به رویکرد عقل گرایانه خود در تفسیر در قلمرو نسخ دارای دیدگاههای خاصیاند این رویکرد عقل گرایانه برخاسته ازمبانی تفسیری این دو مفسر بزرگ مسلمان است. مبانی تفسیری که در حکم پیش فرض ها و اصول بنیادین مفسرآن قرآن است، در نحوه کیفیت تفسیری مفسر بازتاب می یابد. صرف نظر از جنبههای گونه گون مبحث نسخ - که از دیرباز محل بحث محققان علوم اسلامی بوده - آنچه در این مقاله کانون بحث و بررسی است؛ چگونگی تاثیر این مبانی تفسیری در تفسیر آیات ناظر بر ناسخ و منسوخ است. بر اساس، مبانی مهمی مانند حکیمانه بودن خدا و فعل او یعنی قرآن حکیم، جاودانگی قرآن و تاثیر آن با توجه به عنصر مصلحت در نسخ و سرانجام خود اصل و مبنای ناسخ و منسوخ داشتن قرآن، آیات موسوم به ناسخ و منسوخ تفسیری خاص یافته است. اولا نتیجه این تفسیر این است که دامنه این آیات بسیار محدود است هردو مفسر چیزی کمتر از ده آیه را شامل چنین آیاتی میدانند؛ ثانیا هر دو مفسر در پرتو مبانی مانند حکیمانه بودن خدا و قرآن و جاودانگی آموزهای آن و نوع رابطهای که این مبنا با نسخ از حیث عنصر مصلحت دارد، دارای نقاط اشتراکی هستند. اما ازآنسو، در موردی که به تفاوت دیدگاه کلامی آنان مربوط میشود مانند اهمیت اصل عدل به عنوان مولفه اساسی مبنای عقلی در تفسیر آیات اختلاف دارند.
https://quran.journals.pnu.ac.ir/article_1929_dd9610d110775176f93fc61a26f20cd6.pdf
2015-03-21
7
22
شیخ طوسی
فخر رازی
مبانی تفسیری
حکیمانه بودن
آیات ناسخ و منسوخ
محسن
قاسم پور
gasempoor@kashanu.ac.ir
1
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه کاشان
AUTHOR
فاطمه
حاجی اکبری
fatima.ferdosi@yahoo.com
2
دانشجوی دکتری رشته علوم قرآن و حدیث دانشگاه کاشان
LEAD_AUTHOR
قرآن کریم.
1
البصری، ابوالحسین (1419ق). المعتمد فی اصول الفقه، تحقیق خلیل المیسی، بیروت: دارالکتب العلمیة.
2
ابن فارس، ابوالحسن بن احمد، (بیتا). مقاییس اللغه، بیروت: دارالکتب العلمیة.
3
ابنابىحاتم، عبدالرحمن بن محمد (1419). تفسیر القرآن العظیم، عربستان: مکتبة نزار مصطفى الباز.
4
ابوالفتوح رازى، حسین بن على (1408). روض الجنان و روح الجنان فى تفسیرالقرآن، مشهد: ، بنیاد پژوهشهاى اسلامى آستان قدس رضوى.
5
الجوهری، ابی نصر اسماعیل بن حماد (1419). الصحاح، بیروت: دارلاحیاء التراث.
6
حافظیان البابلی، ابوالفضل (1382). رسائل فی درایه الحدیث، قم: دارالحدیث للطباعه و النشر.
7
خرمشاهی، بهاء الدین (1365). تفسیر کبیر یا مفاتیح الغیب، معارف، شماره 1.
8
رازی، فخرالدین (1412). المحصول، تحقیق طه جابر فیاض العلوانی، بیروت: الرسالة.
9
رازی، فخرالدین (1420). مفاتیح الغیب، بیروت: دارالحیاء التراث العربی.
10
راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1412). مفردات الفاظ القرآن، دمشق: دار القلم.
11
الزبیدی، محب الدین (1414ق)، تاج العروس من جواهر القاموس، بیروت: دارالفکر.
12
زرقانی، محمد عبدالعظیم (1427). مناهل العرفان، مصر: دارالسلام.
13
الزرکشی، بدرالدین محمد بن عبدالله (1427هـ). البرهان فی علوم القرآن، چاپ اول، ریاض: دارالحضارة للنشر و التوزیع.
14
زید، مصطفى (1408). النسخ القرآن الکریم، چاپ دوم، دار الوفاء المصنورة.
15
سعیدی روشن، محمد باقر (1385). «قرآن نزول تاریخی و حضور فرا تاریخی»، پژوهشهای فلسفی، شماره 28.
16
سمرقندی، ابو اللیث نصر بن محمد (1414). بحر العلوم، بیروت: دار الکتب العلمیة.
17
سیوطی، جلال الدین (بیتا). طبقات المفسرین، بیروت، دارالکتب العلمیة.
18
سیوطی، جلال الدین (بیتا). الإتقان فی علوم القرآن، دار الکتاب العربى.
19
سیوطی، جلال الدین (1404 ق). الدر المنثور فى تفسیر المأثور، قم: کتابخانه آیة الله مرعشى نجفى.
20
شاطبی، ابراهیم بن موسی (1415). الموافقات فی اصول الشریعه، چاپ اول، بیروت : دارالمعرفه
21
صبحی صالح (1990م). مباحث فی علوم القران، بیروت:دارالعلم للملایین، هفدهم.
22
طبرى، ابو جعفر محمد بن جریر (1412). جامع البیان فى تفسیر القرآن، بیروت:دار المعرفة.
23
طوسی، محمدبنحسن (بیتا). التبیان فی التفسیر القرآن، بیروت: دارالاحیاء التراث العربی.
24
طوسی، محمدبنحسن (1417). عدة الاصول، تحقیق محمدرضا الانصاری القمی، قم: چاپ اول.
25
طوسی، محمدبنحسن (بیتا). الاقتصاد الهادی الی طریق الرشاد، قم: انتشارات خیام.
26
عتر، نورالدین (1414ق). علوم القرآن الکریم، دمشق: الصباح.
27
فخاری، سعید (1389). محکم و متشابه و نسخ و قرائات از دیدگاه آیت الله معرفت، تهران: نشر هستی نما.
28
فراهیدی، خلیل بن احمد (1408). کتاب العین، بیروت: اعلمی.
29
مصطفوی، حسن (1360ش). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
30
مهدوی راد، محمدعلی (1386). «جایگاه علوم قرآنی در میراث مکتوب تشیع و نقش آیة الله معرفت در آن»، الهیات و حقوق، شماره 26.
31
ORIGINAL_ARTICLE
ارزیابی نظریه زبانشناختی نصر حامد ابوزید درباره قرآن
غیروحیانی بودن الفاظ قرآن کریم نظریهای است که برخی روشنفکران معاصر و در رأس آنها، نصر حامد ابوزید، بدان پرداختهاند. نظریه حامد ابوزید در این باره با استناد به آیات 193 و 194 سوره شعراء، مساله تعدد قرائات، حدیث نزول قرآن بر هفت حرف، داستان عبدالله ابن ابیسرح و نظریه کلام نفسی ساخته و پرداخته شده است. در مطالعه پیش رو ضمن اشاره به سابقه تاریخی این دیدگاه، کوشیدهایم با استنتاجات تفسیری و کلامی نشان دهیم که خوانش نصر حامد ابوزید از این مسائل وافی به مقصود نیست. خوانش ناقص و تفسیر یک سویه آیات، عدم توجه به تاریخ تعدد قرائات و مواجهه گزینشی با نقلهای تاریخی در اینباره، قرائت خاص از حدیث هفت حرف و استناد به داستان مجعول ابن ابی-سرح، برخی از مشکلات نظریه وی درباره وحی قرآنی است. خوانشی دیگرگون از این مسائل، نه تنها به اثبات نظریه غیرلفظی بودن وحی قرآنی، که به اثبات نطریه معارض آن میانجامد که در این مطالعه مورد توجه واقع است.
https://quran.journals.pnu.ac.ir/article_1930_942381ddfdf0fdb2ebab098a983be5bd.pdf
2015-03-21
23
42
وحى قرآنى
وحى لفظى
نزول معنایى
نصر حامد ابوزید
محمدباقر
عامرینیا
1
استادیار دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج
LEAD_AUTHOR
عباسعلی
فراهتی
farahati@mail.kashanu.ac.ir
2
استادیار دانشکده علوم انسانی دانشگاه کاشان
AUTHOR
آذرنوش، آذرتاش (1383). تاریخ زبان و فرهنگ عربى، تهران: انتشارات سمت.
1
ابن حنبل، احمد (1413). المسند، بیروت: دارالحدیث.
2
ابن أبیالحدید (بیتا). شرح نهجالبلاغه، قم: مؤسسه مطبوعاتى اسماعیلیان.
3
ابن بابویه، علی بن حسین (1416ه). الخصال، قم: موسسة النشرالاسلامی.
4
ابن قتیبه، عبداللّه بن مسلم (1393). تأویل مشکل القرآن، قاهره: دارالتراث.
5
ابن هشام، عبدالملک (1368). السیرة النبویة، قم: منشورات مصطفوى.
6
ابوزید، نصر حامد (1387). معناى متن (مفهوم النصّ)، ترجمه مرتضى کریمىنیا، تهران: طرح نو.
7
بخاری، محمّد بن اسماعیل (1400). صحیح البخاری، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
8
جوادى آملی، عبداللّه (1385). تسنیم (تفسیر قرآن کریم)، قم: نشر اسراء.
9
حسن زاده، حسن (1381). قرآن هرگز تحریف نشده، قم: نشر قیام.
10
خوئی، ابوالقاسم (1364). البیان فی تفسیر القرآن، تهران: انتشارات کعبه.
11
خوئی، ابوالقاسم (1413). معجم رجال الحدیث، قم: مؤسسه نشر آثار امام الخوئی.
12
زرکشی، محمّد بن عبداللّه (1410). البرهان فی علوم القرآن، بیروت: دارالمعرفة.
13
زمخشری، محمود بن عمر (1415). الکشّاف فی تفسیر آی القرآن، قم: نشر البلاغة.
14
سبحانی، جعفر (1383). فرهنگ عقاید و مذاهب اسلامى، قم: مؤسسه امام صادق علیهالسلام.
15
سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر (1411). الاتقان فی علوم القرآن، قم: انتشارات زاهدى.
16
صدر، حسن (بیتا). تأسیس الشیعة، بیروت: منشورات الاعلمی.
17
صفار، محمد بن حسن (1362). بصائر الدرجات، بیروت: مؤسسة الاعلمی.
18
طباطبائى، محمّد حسین (1383). تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوى، قم: انتشارات اسلامى.
19
طبرسى، فضل بن الحسن (1365). مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران: انتشارات ناصر خسرو.
20
طبرى، محمّد بن جریر (1412). جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دارالمعرفة.
21
عاملی، جعفر مرتضى (1386). الصحیح من سیرة النبی الاعظم، قم: دارالحدیث.
22
عبدالهادى فضلى (1378). مقدمهاى بر تاریخ قرائات قرآن کریم، قم: انتشارات اسوه.
23
عضدی، عبدالرحمن بن احمد (1412). المواقف فی علم الکلام، قم: منشورات الرضی.
24
على، جواد (1380). المفصّل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، قم: منشورات الرضى.
25
فیض کاشانی، ملامحسن (بیتا). تفسیر الصافى، مشهد: دارالمرتضى.
26
قوشجی، علی بن محمّد (1307). شرح التجرید، تبریز: چاپ سنگى.
27
کلینی، محمّد بن یعقوب (بیتا). أصول کافی، ترجمه سید جواد مصطفوى، تهران: دفتر نشر فرهنگ اهل بیت(علیهمالسلام).
28
گوستاولو بون (بیتا). تمدن اسلام و عرب، ترجمه سید هاشم حسینى، تهران: انتشارات اسلامیة.
29
مظفّر، محمّد حسن (1396). دلائل الصدق، قاهرة: دارالعلم.
30
معرفت، محمّدهادى (1425). التمهید فی علوم القرآن، قم: مؤسسة النشر الاسلامی.
31
مؤدب، رضا (1392). نزول قرآن و رویای هفت حرف، قم: بوستان کتاب.
32
نجاشى، احمد بن علی (1407). رجال النجاشى، قم: مؤسسة النشرالاسلامی.
33
نجفی، محمّد حسن (1373). جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، تهران: دارالکتب الاسلامیة، چاپ دوم.
34
واقدی، محمّد بن عمر (1376). المغازی، قم: نشر مکتب الاعلام الاسلامی.
35
یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب (1373). تاریخ الیعقوبی، قم: منشورات الرضى.
36
ORIGINAL_ARTICLE
مبانی رویکرد تاریخی در تفسیر قرآن کریم
قرآن کریم دارای آیات تاریخی فراوانی است که، توجه به تاریخ عصر جاهلی و شناخت شرایط عصر نزول و حوادث صدر اسلام در فهم و تفسیر بسیاری از آیات آن از ضرورت و اهمیت فراوانی برخوردار است. در واقع، آگاهی از تاریخ که قرآن به گونهای اشاره وار از آن یاد کرده، موجب روشنی مفاهیم آیات مربوط به این نوع میگردد؛ شناخت آداب و رسوم مختلف عصر جاهلی مانند آداب و رسوم عبادی و مناسک حج، آداب و رسوم اجتماعی و خانوادگی و آداب و رسوم اقتصادی و تجاری در فهم و تفسیر آیات مرتبط با آن نقش دارد. آن سان که آگاهی از تاریخ عصر نزول نیز نقش مهمی در حل تناقض ظاهری آیات، رفع ابهام از چهره آیات، شناخت آیات مکی و مد نی و ترتیب نزول، و شناخت احکام ثابت و متغیر و ناسخ و منسوخ دارد. به گو نهای که در بسیاری از موارد، بدون اطلاع از تاریخ، فهم و تفسیر آیات، ناممکن میگردد یا مفاد آنها در هالهای از ابهام باقی میماند.
https://quran.journals.pnu.ac.ir/article_1931_b53d95bb7cf0095836f90c61d028bf29.pdf
2015-03-21
43
60
تفسیر
اسباب نزول
ترتیب نزول
تاریخ جاهلیت
تاریخ اسلام
محمدرضا
حسینی
1
استادیار گروه تاریخ و تمدن اسلامی دانشگاه پیام نور
LEAD_AUTHOR
علی
فتح اللهی
fathollahi@yahoo.com
2
دانشجوی دکتری رشته علوم قرآن و حدیث پیام نور آران و بیدگل
AUTHOR
ابن حبیب، محمد (بیتا). کتاب المحبر، بیروت: دار الآفاق الجدیده.
1
ابن کثیر، اسماعیل بن عمر (1419). تفسیر القرآن العظیم، بیروت: دار الکتب العلمیة.
2
ابن منظور، محمد بن مکرم (1414). لسان العرب، بیروت: دار صادر.
3
ابن هشام، عبدالملک (1975). السیرة النبویة، به کوشش طه عبدالرئوف سعد، بیروت.
4
بلاغی، محمدجواد (1420). آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن، قم: بنیاد بعثت.
5
بنت الشاطی، عایشه (1404). الاعجاز البیانی للقرآن، قاهرة: دار المعارف.
6
جوهری، اسماعیل بن حماد (بیتا). الصحاح تاج اللغوی و صحاح العربیة، بیروت: دارالعلم للملایین.
7
راغب اصفهانی، حسین بن محمد. (1412ق). المفردات فی غریب القرآن. بیروت: دار العلم.
8
زرقانی، محمد عبدالعظیم (بیتا). مناهل العرفان فی علوم القرآن، بیجا: دار احیاء التراث العربی.
9
زرکشی، محمد بن عبدلله (1410). البرهان فی علوم القرآن، بیروت، دارالمعرفة.
10
زمخشری، محمود (1407). الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت: دار الکتاب العربی.
11
سالم، عبدالعزیز (1380). تاریخ عرب قبل از اسلام، ترجمه باقر صدرینیا، تهران: شرکت انتشارات علمی.
12
سجستانی، عبدالله بن ابی داود (1405). المصاحف، بیروت: دارالکتب العلمیة.
13
سیوطی، عبدالرحمن بن ابی بکر (1421). الإتقان فی علوم القرآن، بیروت: دارالکتاب العربی.
14
شاطبی، ابراهیم بن موسی (1420). الموافقات فی اصول الشریعة، بیروت: مؤسسة الکتب الثقافیة.
15
شهرستانی، محمد بن عبدالکریم (1376). مفاتیح الاسرار ومصابیح الابرار، تهران: نشر میراث مکتوب.
16
صفار، محمد بن حسن (1404). بصائر الدرجات، قم: منشورات مکتبه آیۀ الله المرعشی.
17
طباطبایی، محمدحسین (بیتا). المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات.
18
طبرسی، فضل بن حسن (بیتا). مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار الکتب الحیاة.
19
طبری، محمد بن جریر (1408). تاریخ الامم و الملوک، بیروت: دار الکتب العلمیة.
20
طوسی، محمد بن حسن (بیتا). التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
21
عاملی، جعفر مرتضی (1410). حقائق هامة حول القرآن الکریم، قم: جماعة المدرسین.
22
علی، جواد (1968). المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت: بینا.
23
فارسی، جلال الدین (1361). پیامبری و انقلاب، قم: امید.
24
فخر رازی، محمد بن عمر (1420). مفاتیح الغیب، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
25
فروخ، عمر (1984). تاریخ الجاهلیة، بیروت: دار العلم للملایین.
26
فوزی، ابراهیم (1983). احکام الاسری فی الجاهلیة و الاسلام، بیروت: دار الکلمی للنشر.
27
فیض کاشانی، ملامحسن (1402). الصافی فی تفسیر القرآن، بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات.
28
فیومی، احمد بن محمد (1405). المصباح المنیر، قم: دار الهجرة.
29
مجلسی، محمد باقر (1403). بحارالانوار الجامعة لدرر أخبار الائمة الاطهار، بیروت: مؤسسة الوفاء.
30
مسعودی، علی بن الحسین (بیتا). التنبیة و الاشراف، تصحیح عبدالله اسماعیل الصاوی، قم: مؤسسة نشر المنابع الثقافیة الاسلامیة.
31
معرفت، محمد هادی (1415ق). التمهید فی علوم القرآن. قم: موسسه النشر الاسلامی.
32
مفید، محمد بن محمد (1413الف). الأمالی، به کوشش علی اکبر غفاری وحسین استاد ولی، قم: کنگره شیخ مفید.
33
مفید، محمد بن محمد (1413ب). الفصول المختارة، قم: کنگره شیخ مفید.
34
نوری، یحیی (1360). جاهلیت در اسلام، تهران: مرکز انتشارات بنیاد علمی اسلامی.
35
واحدی، علی بن احمد (1411). اسباب النزول، بیروت: دار الکتب العلمیة.
36
یعقوبی، احمد بن ابی یعقوب (بیتا)، تاریخ الیعقوبی، بیروت: دار صادر.
37
ORIGINAL_ARTICLE
اصول گرایش فمینیستی در تفسیر قرآن کریم؛ معرفی و ارزیابی
تفسیر اجتماعی به عنوان یکی از گرایشهای تفسیری در سده اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفتهاست. یکی از زیرشاخههای این گرایش تفسیری که در چند دهه گذشته ظهور و بروز چشمگیری در جهان اسلام داشته، گرایش فمینیستی در تفسیر قرآن کریم است. در این مقاله، در گام نخست پس از معرفی اجمالی جریان فکری فمینیسم اسلامی در جهان اسلام، مهمترین اصول این گرایش تفسیری در مقابل تفاسیر سنتی یعنی پرهیز از تحمیل عقیده مردسالاری، آزادی عقل در فهم قرآن، اصل عدم تضاد میان بخشهای مختلف قرآن و اصول بنیادین آن مانند برابری جنسیتی و... بررسی میشود. در گام بعدی اصول پیشگفته مورد نقد و ارزیابی قرار گرفته که از جمله آنها میتوان به بی اساس بودن اتهام جهتگیری مردسالارانه به سنت تفسیری، لغزیدن در ورطه تفسیر به رأی، آرای افراطی زنسالارانه در تفسیر و... اشاره کرد.
https://quran.journals.pnu.ac.ir/article_1932_09b0b4ade6d960e266596784563a9995.pdf
2015-03-21
61
74
تفسیر اجتماعی
گرایش تفسیری
فمینیسم اسلامی
تفسیر فمینیستی
برابری جنسیتی
محمود
کریمی بنادکوکی
1
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه امام صادق علیهالسلام
AUTHOR
محمد صادق
هدایت زاده
isumohammad@gmail.com
2
کارشناس ارشد رشته علوم قرآن و حدیث دانشگاه امام صادق علیهالسلام
LEAD_AUTHOR
ایازی، محمدعلی (1373ش). المفسرون حیاتهم ومنهجهم، تهران: وزارت ارشاد.
1
ایزدی مبارکه، کامران (1376ش). شروط وآداب تفسیر و مفسر، تهران: امیرکبیر
2
بابایی، علیاکبر (1386ش). مکاتب تفسیری، تهران: سمت/پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
3
بانوی اصفهانی، نصرت امین (1361ش). مخزن العرفان، تهران: نهضت زنان مسلمان.
4
پاکتچی، احمد (1391ش). تاریخ تفسیر قرآن، تهران: انتشارات دانشگاه امام صادق علیهالسلام.
5
ذهبی، محمدحسین (بیتا). التفسیر والمفسرون، بیروت: داراحیاء التراث العربى.
6
رجبی، محمود (1383ش). روش تفسیر قرآن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
7
رشیدرضا، محمد (بیتا). تفسیر المنار، بیروت: دارالمعرفة.
8
رضائی اصفهانی، محمدعلی (1382ش). درسنامه روشها وگرایشهای تفسیری قرآن، قم: مرکز جهانی علوم اسلامی.
9
زرقانی، محمد عبدالعظیم (1948م). مناهل العرفان فی علوم القرآن، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
10
زرکشی، محمد بن عبدالله (1410ق). البرهان فی علوم القرآن، بیروت: دارالمعرفة.
11
شاکر، محمدکاظم (1382ش). روشها و گرایشهای تفسیری، قم: مرکز جهانی علوم اسلامی.
12
طبری، محمد بن جریر (1412ق). جامع البیان، بیروت: دارالمعرفة.
13
عبدالقادر، محمد صالح (1424ق). التفسیر و المفسرون، بیروت: دارالمعرفة.
14
علیالصغیر، محمدحسین (1420ق). المبادی العامة لتفسیر القرآن، بیروت: دارالمورخ العربی.
15
قطب، سید (1412ق). فى ظلال القرآن، قاهرة: دارالشروق.
16
مراغى، احمد بن مصطفى (بیتا). تفسیر المراغى، بیروت: داراحیاء التراث العربى.
17
معرفت، محمدهادی (1418ق). التفسیر والمفسرون فی ثیبه القشیب، مشهد: الجامعة الرضویة.
18
مؤدب، سیدرضا(1380ش). روشهای تفسیر قرآن، قم: اشراق.
19
Ali, Kecia (2012), Just say yes, In: A jihad for justice, USA: 48HrBooks.
20
Anwar, Zainah & Ismail, Rose (2012), Amina Wadud and sisters in Islam, In: A jihad for justice, USA: 48HrBooks.
21
Azam, Hina (2012), The exclusion of women’s testimony in the hudud, In: A jihad for justice, USA: 48HrBooks.
22
Badran (a), Margot (2002), Feminism and the Qur’an, In: Encyclopedia of Quran, Boston: Leiden.
23
Badran (B), Margot (2002), Gender, In: Encyclopedia of Quran, Boston: Leiden.
24
Badran, Margot (2012), Seismic shifts from patriarchy to equality, In: A jihad for justice, USA: 48HrBooks.
25
Giddens, Anthony (2009), Sociology, Cambridge: Polity Press.
26
Hendricks, Muhsin (2012), To Amina with love, In: A jihad for justice, USA: 48HrBooks.
27
Khaki, El-farouk (2012), Expanding the gender jihad, In: A jihad for justice, USA: 48HrBooks.
28
Lizzio, Celene Ayat (2012), Courage at the crosscoards, In: A jihad for justice, USA: 48HrBooks.
29
Prado, Abdennur (2012), Qur’anic feminism, In: A jihad for justice, USA: 48HrBooks.
30
Roded, Ruth (2006), Women and the Qur’an, In: Encyclopedia of Quran, Boston: Brill, Leiden.
31
Taylor, Tayyibah (2012), A new interpretation, In: A jihad for justice, USA: 48HrBooks.
32
Wadud, Amina (1999), Quran and woman, New York: Oxford university press.
33
Yacoob, Saadia (2012), Treading the path of faith, In: A jihad for justice, USA: 48HrBooks.
34
ORIGINAL_ARTICLE
آواشناسی ابن جزری در کتاب النشر فی القراءات العشر
این مقاله در صدد ارائه برخی آرا و نظرات ابن جزری نویسنده کتاب النشرفی القراءات العشر در زمینه مباحثی از تجوید و بررسی آنها از دیدگاه آواشناسی جدید می باشد. یافته ها نشان می دهد که ابن جزری از اندام های گفتار ، تنها از حفره حلق و دیگر اندام های گویایی بالای این حفره نام برده است وبه نقش اندام های تنفسی و واک ساز در تولید آواها اشاره نکرده است . در کتاب النشر همخوان ها دقیق تر و مفصل تر از واکه ها توصیف شده اند . از نظر توصیف جایگاه ها و شیوه های تولید همخوان ها تشابهات زیادی میان توصیفات ابن جزری و آواشناسی جدید وجود دارد .ابن جزری مانند برخی دیگر از پیشینیان به تمایز بین آواهای واکدار و بی واک پی برده است . در کتاب النشر به واحد زبرزنجیری درنگ توجه گردیده و این پدیده با اصطلاحات سکت و وقف مطرح گردیده است ، همچنین به فرایندهای آوایی با اصطلاحات گوناگونی اشاره شده است . ابن جزری توصیفی از واکه های کوتاه ارائه نکرده است . توصیف وی از واکه های بلند و مرکب ، توصیفی اجمالی و کوتاه می باشد .
https://quran.journals.pnu.ac.ir/article_1933_60ac9544a4b87e770c468a5e94eae623.pdf
2015-03-21
75
90
آواشناسی
قرآن
علم التجوید
ابن جزری
النشر فی قرائات العشر
بهمن
زندی
zandi@pnu.ac.ir
1
استاد گروه زبانشناسی دانشگاه پیام نور
LEAD_AUTHOR
سید حسین
میرتقی
zandibahman12@gmail.com
2
کارشناس ارشد زبان شناسی
AUTHOR
ابن جزری، محمد (1376). درآمدی بر علم تجوید، تحقیق علی حسین البواب، ترجمه ابوالفضل علامی و صفر سفیدرو، قم: موسسه فرهنگی انتشارات حضور
1
انیس، ابراهیم (1374). آواشناسی زبان عربی، ترجمه ابوالفضل علامی و صفر سفیدرو، تهران: انتشارات اسوه.
2
باطنی، محمدرضا (بیتا). نگاهی تازه به دستور زبان، تهران، انتشارات آگاه.
3
ثمره، یدالله (1378). آواشناسی زبان فارسی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
4
حقشناس، علی محمد (1371). آواشناسی، تهران: انتشارات آگاه.
5
خولی، محمد (1987). الاصوات اللغویة، ریاض: مکتبة الخریجی.
6
دیهیم، گیتی (1371). درآمدی بر آواشناسی عمومی، تهران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
7
روبینز، آر. اچ. (1378). تاریخ مختصر زبان شناسی، ترجمه علی محمد حقشناسی، تهران: نشر مرکز.
8
زندی، بهمن (1389). درآمدی بر آواشناسی زبان عربی و تجوید قرآن، مشهد: بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی.
9
عبدالتواب، رمضان (1367). مباحثی در فقه اللغة و زبانشناسی عربی، ترجمه حمیدرضا شیخی، مشهد: معاونت فرهنگی آستان قدس رضوی.
10
قدوری الحمد، غانم (1376). رسم الخط مصحف، ترجمه یعقوب جعفری، تهران: انتشارات اسوه.محمد بشر، کمال (1980). علم اللغة العام، الاصوات، قاهره: دارالمعارف.
11
مختار عمر، احمد (1396). دراسته الصوت اللغوی، قاهره: عالم الکتب.
12
مشکوة الدینی، مهدی (1374). ساخت آوایی زبان، مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی.
13
معرفت، محمدهادی (1375). تاریخ قرآن، تهران: انتشارات سمت.
14
یارمحمدی، لطفالله (1373). درآمدی به آواشناسی، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
15
Cristal, D. (1992) A Dictionary of Linguistics and phonetics. 3rded. Blackwell.
16
Ladefged, P. (2006) A course in phonetics. 5thed. Thomson Wadsworth.
17
Cristal, D. (1992) An Encyclopedic Dictionary of Language and Linguistics. Blackwell.
18
Bauman-Waengler, J. (2009) Introduction to Phonetics and Phonology. Pearson Education , Inc.
19
ORIGINAL_ARTICLE
روح معنا رهآوردِ بدیع قرآن؛ مؤثر در فهم گزارههای دین
توجه به زبان دین در فلسفه دین به دلیل چگونگی مسأله معنا درباره فهم گزارههای دینی و تحلیل اعتقادات مبتنی بر این گزارههاست. آنچه در این میان مهم است و در حل بسیاری از مسائل میتواند مورد بهره قرار گیرد، مسأله ارتباط میان لفظ و معنا، دلالت آنها و نیز معنای واژگانی است که در متون دینی به کار رفته است، به طوری که امروزه زبانشناسان معاصر در سمانتیک یا علم دلالت الفاظ، بحث مستقلی را برای واژگان اختصاص دادهاند. با عنایت به این مهم و نیز واژهشناسیای که در متون دینی و زبان دین به ویژه کلام وحی مطلق؛ قرآن، به کار رفته و با توجه به اعجاز بیانی قرآن که مربوط به ساختار لفظی آن است و بسیار در فهم گزارههای آن مؤثر است؛ نوشتار زیر در پی تبیین و بررسی مبنای ساختارشناسی الفاظ با توجه به مبنای خاص قرآن در بیان معنا و مفهوم این گزارهها و کیفیت دلالت آنها از طریق دلالت لفظ بر روح معنا است.
https://quran.journals.pnu.ac.ir/article_1934_081dc48743bd12333e43f3de89687d53.pdf
2015-03-21
91
106
وضع
روح معنا
گزارههای وحی
زبان دین
قرآن
محمدحسین
مهدوینژاد
1
استادیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه پیام نور
LEAD_AUTHOR
مهدی
اخوت
mahdiokhovat@yahoo.com
2
دانشجوی دکتری رشته فلسفه دین دانشگاه پیام نور
AUTHOR
قرآن کریم.
1
اردبیلی، سید عبدالغنی (1385). تقریرات فلسفه امام خمینی، تهران: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
2
پترسون، مایکل (1376). عقل و اعتقاد دینی. ترجمه احمد نراقی و همکار، تهران: طرح نو.
3
جوادی آملی، عبدالله (1385). تفسیر موضوعی قرآن، قم: مرکز نشر اسراء.
4
جوادی آملی، عبدالله (1379). تفسیر تسنیم، قم: مرکز نشر اسراء.
5
خمینی، روح الله (1372). مصباح الهدایة الی الخلافة و الولایة. ترجمه سید احمد فهری، تهران: مؤسسه نشر آثار امام خمینی.
6
سعیدی روشن، محمد باقر (1384). «تحلیل زبان قرآن و روششناسى فهم آن»، دو هفتهنامه گلستان قرآن، شماره 207.
7
صالح، صبحی (1379ش). مباحثی در علوم قرآن، ترجمه محمد علی لسانی فشارکی، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
8
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1354ش). المبدأ و المعاد، تهران: انجمن فلسفه ایران.
9
صدرالدین شیرازی (1355ش). مفاتیح الغیب، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
10
طباطبایى، سید محمدحسین (1417ق). المیزان فى تفسیر القرآن، قم: انتشارات جامعه مدرسین.
11
عبادی، حسن (1388). اصالت و تجدد در حروف معانی، تهران: انتشارات امیرکبیر.
12
علیزمانی، امیر عباس (1375). زبان دین، قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
13
فنایی، ابولقاسم (1375). مجازهای تحویلناپذیر در الهیات. معرفت، شماره 19.
14
فیض کاشانی، ملا محسن (1415ق). تفسیر الصافی، تحقیق حسین اعلمى، تهران: انتشارات الصدر.
15
کلینی، محمد بن یعقوب (1413ق). اصول کافی، بیروت: دار الاضواء.
16
کمیجانی، داوود (1384). پژوهشی در کتب مقدس، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
17
مجلسی، محمدباقر (1413ق). بحار الانوار، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
18
مصطفوی تبریزی، حسن (1374ش). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
19
مصطفوی تبریزی، حسن (1380). تفسیر روشن. تهران: مرکز نشر کتاب.
20
مهدوی نژاد، محمد حسین (1390). دین و دانش. تهران: دانشگاه امام صادق(ع).
21
موسوی خویی، ابوالقاسم (1422ق). مصباح الاصول، قم: مکتبه الداوری.
22
نائینی، محمد حسین (1409ق). فوائد الاصول. قم: مؤسسه نشر اسلامی.
23
هیک، جان (1372). فلسفه دین. ترجمه بهرام راد. تهران: انتشارات بینالمللی الهدی.
24