In collaboration with Payame Noor University and Scientific Association of Quran and Testaments

Document Type : Research Paper

Authors

Abstract

Religious language is one of the important issues in religious philosophy. This knowledge deals with discussion of description and explaining of kalam proposition due to the importance of discussion of meaning and pivotal role of kalam proposition in explaining and truth of religious proposition. Dealing with truth and false of kalam proposition and then meaningful or meaningfulness and in the recent decades their cognitive or non-cognitive have been the problems of this knowledge.
Therefore, theories of religious language divide to two main cognitive and non-cognitive groups. Lingual theories such as symbolic, mysterious, mythical, meta-phorical and allegorical contain a part of non- cognitive group. Allameh Tabatabaie, the philosopher and famous commentator in Tashayo World, believes that structure of Quranic language is traditional- based; of course, it differs from traditional language. Since, mystery, metaphor, allegory and symbol have usages in traditional language for the better and faster understanding, God has also used some of these literary terms in
order to approximate mind from sensible to contemplative. However, the Quran language is cognitive and meaningful. He doesn’t accept language of myth anywhere in Quran and believe that it is in contradiction with truth of Quran and its aim.

Keywords

قرآن کریم
آریان، حمید (1380)، مجازگویی و رمزگرایی در متون مقدس دینی، معرفت، شماره 48.
ایزوتسو، توشی هیکو (1368) خدا و انسان در قرآن، ترجمه احمد آرام، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
ایلخانی، محمد و همکار (1388). زبان نمادین پل تیلیش، قم: پژوهشهای فلسفی، شماره 210.
باربور، ایان (1374). علم و دین. ترجمه بهاء الدین خرمشاهی، تهران: نشر دانشگاهی.
تیلیش، پل (1375). پویایی ایمان، ترجمه حسین نوروزی، تهران: حکمت.
تیلیش، پل (1376). ماهیت زبان دینی، ترجمه مراد فرهاد پور و فضل الله پاکزاد، کیان، شماره 32.
حکمت، علی اصغر (1361). امثال قرآن، تهران: بنیاد قرآن.
ذاکری، محمد اسحاق (1384). زبان دین با رویکرد نقد نمادین بودن بیانات قرآن کریم، تهران: کوثر معارف، پیش شماره 1.
رادفر، ابوالقاسم (1368). فرهنگ بلاغی- ادبی، تهران: انتشارات تهران.
رضایی اصفهانی، محمد علی (1389).  قرآن و زبان نمادین، آموزه­های قرآنی، شماره 12
زمخشری، محمود ابن عمر (1415). تفسیر الکشاف، قم: نشر البلاغه.
سبحانی، جعفر (1376). زبان دین در فلسفه و کلام اسلامی، فصلنامه کلام اسلامی، شماره 23.
سالاری راد، معصومه و رسول رسولی پور (1386). بررسی و تحلیل کارکرد زبان قرآن از دیدگاه علامه طباطبایی، قم: اندیشه نوین دینی، شماره 8.
سعیدی روشن، محمدباقر (1389). تمثیل زبان قرآن و روش شناسی فهم آن، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
ساجدی، ابوالفضل (1383). زبان دین و قرآن، قم: موسسه امام خمینی (ره).
سروش، عبدالکریم (1373). فربه­تر از ایدئولوژی، تهران: صراط.
شدید، محمد (1404). منهج القصة فی القرآن، عربستان: شرکت مکتبات عکاظ.
طباطبایی، محمد حسین (1417). المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت: الاعلمی.
طباطبایی، محمد حسین (1370). الرسائل التوحیدی، ترجمه علی شیروانی هرندی، تهران: الزهراء.
طباطبایی، محمد حسین (1374). شیعه در اسلام، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
طباطبایی، محمد حسین (1364). اصول فلسفه و روش رئالیسم، تهران: صدرا.
طباطبایی، محمد حسین (بی تا). حاشیة الکفایة، بی جا: بنیاد علمی و فرهنگی علامه طباطبایی.
طباطبایی، محمد حسین (1372). قرآن در اسلام، تهران: دارالکتب الاسلامیه
علیزمانی، امیر عباس (1375). زبان دین، قم: دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
عنایتی راد، محمد جواد (1375). زبان شناسی دین از نگاه المیزان، پژوهش­های قرآنی، شماره 9و10.
فراستخواه، مقصود (1376). زبان دین، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
قدردان قراملکی، محمد حسن (1381). زبان قرآن از منظر علامه طباطبایی، قبسات، شماره 25.
، محمد (1379). نقدی بر قرائت رسمی از دین، تهران: طرح نو.
مظفر، محمد رضا (بی تا). المنطق، قم: دارالکتب العلمیة اسماعیلیان.
معرفت، محمدهادی (1386). التفسیر الاثری الجامع، قم: موسسه التمهید.
مطهری، مرتضی (1372). علل گرایش به مادیگری، قم: صدرا.
مکارم شیرازی، ناصر، (1361). تفسیر نمونه، تهران: دارالکتب الاسلامیة.
مصباح یزدی، محمد تقی و محمد لنگهاوزن (1375). میزگرد زبان دین، معرفت، شماره 19.
نصیری، علی (1379). قرآن و زبان نمادین، معرفت، شماره 35.
نقوی، حسین (1389). زبان الهیات از دیدگاه علامه طباطبایی و ویلیام آلستون، قم: مؤسسه امام