- قرآن کریم
- ابوزید، نصر حامد (1996م ). مفهوم النص. دراسه فی علوم القرآن. بیروت: مرکز الثقافی العربی.
- ________ (1380ش). پژوهشی در علوم قرآن. ترجمة مرتضی کریمی نیا. تهران: طرح نو.
- امین، احمد (1355 ق). ضحی الاسلام. ج3. قاهره: مکتبه النهضه المصریه.
- بارت، رولان (1370 ش). عناصر نشانه‌شناسی. ترجمه: مجید محمدی. تهران: هدی.
- بستانی، قاسم (1390 ش). «کاربرد روش‌های معنی‌شناسی نوین در پژوهش‌های قرآنی». مطالعات قرآن و حدیث. شماره 9
- حکیمی، محمدرضا (1377ش). ادبیّات و تعهّد در اسلام. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
- خلف الله، محمد احمد (1999م ). الفن القصصی فی‌القرآن الکریم. شرح و تعلیق: خلیل عبدالکریم. بیروت: سینا.
- الخولی، امین (بی تا). «مقاله تفسیر». دائره المعارف الاسلامیه. تهران: انتشارات جهان.
- خویی، سید ابوالقاسم (1360ش ). البیان فی تفسیرالقرآن. قم: نشر مجمع ذخائر اسلامی.
- درزی، قاسم (1392). «گونه‌شناسی مطالعات میان‌رشته‌ای در قرآن کریم». فصلنامه مطالعات میان‌رشته‌ای در علوم‌انسانی. شماره 4.
- ________ (1395 ش). «الزامات روش‌شناختی مطالعات میان‌رشته‌ای قرآن کریم». دوفصلنامه مطالعات قرآن و حدیث. شماره 19.
- سیوطی، جلال‌الدین (1360 ق). الاتقان فی علوم القرآن. ج1. قاهره: مطبعه حجازی.
- صفوی، کورش (ش 1383). درآمدی بر معنی‌شناسی. تهران: نشر سورة مهر.
- طباطبائی، سید محمدحسین (1412 ق). المیزان فی تفسیرالقرآن. ج 3. قم: اسماعیلیان.
- ________ (1384ش). المیزان فی تفسیرالقرآن. ج 1. تهران: دارالکتب الاسلامیه.
- عبدُه، محمد (1945 م). تفسیر سوره فاتحه الکتاب. قاهره.
- عمید زنجانی، عباسعلی (1379ش ). مبانی و روش‌های تفسیر قرآن. تهران: انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
- فراستخواه، مقصود (1373 ش). «حروف مقطعه و نماد اندیشی دینی». بینّات. شماره 1.
- قائمی نیا، علیرضا (1387 ش). «نشانه‌شناسی و تفسیر قرآن». مجله قرآن و علم. شماره 1.
- رنه‌گنون، رنه (1365 ش). سیطره کمیت و علائم آخرالزمان. ترجمه: علی‌محمد کاردان. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
- گیرو، پی یر (1383 ش). نشانه‌شناسی. ترجمه: محمد نبوی. تهران: آگاه.
- مجتهد شبستری، محمد (1379 ش). نقدی بر قرائت رسمی از دین. تهران: انتشارات طرح نو.
- محمد رضایی، محمد (1381 ش). خاستگاه نواندیشی دینی. قم: نشر زلال کوثر.
- ________ (1382 ش). «مبانی قرائت‌های گوناگون از قرآن»، قبسات. شماره 29. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
- مطهری، مرتضی (1370ش ). سیره نبوی. تهران: انتشارات صدرا.
- مطیع، مهدی (1387 ش). معنی‌شناسی زیبایی در قرآن کریم. دانشگاه امام صادق. پایان‌نامة دکتری.
- معرفت، محمدهادی. (1383 ش). التفسیر الاثری الجامع. قم: مؤسسه التمهید.
- معموری، علی (1384ش) درآمدی بر کاربرد ریشه‌شناسی در مطالعات تاریخی. نشر کتیبه.
- ________ (1386 ش). دانش زبانی و کاربردهای آن در مطالعات قرآنی. مجلة قرآن و علم. شماره 1.
- نصر، سید حسین (1350 ش). علم و تمدن در اسلام. ترجمه احمد آرام. تهران: نشر اندیشه.
- ________ (1378 ش). نیاز به علم مقدس. ترجمه: حسن میان‌داری. قم: مؤسسه فرهنگی طه.
- نصیری، علی (1385 ش). «فلسفه علوم قرآنی». قبسات شماره 39 و 40. تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
- واعظی، احمد (1390ش). نظریة تفسیر متن. قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
- Abdul-Raof, Hossein (2004). Qur’anic Stylistics: A linguistics analysis, Pablications of the Akademy of Finland.
- Alston, P. (1964). Religious language, in : Encyclopedia of philosophy. Edited: paul Edwards. New York: Macmillan publishing co.
- Fazlur- rahman(1980). major themes of the Quran. Chicago: bebliotheca islamica.
- Jeffery, Arthur (1938). The Forien Vocabulary of The Qur’an, Oriental Institute Baroda.
- Mc Aulife.J. ( 2001 ). Encyclopedia of Quran. Leiden: Bril
- Rippin, Andrew (1985). literary analysis of Quran , tafsir , and sira : the methodologies of jann wansbrough. tucson : university of arizona press.
- Thompson, thomas ( 1974 ). The Historicityhistory of the patriarchal narrative. berlin and new york.
)