In collaboration with Payame Noor University and Scientific Association of Quran and Testaments

Document Type : Research Paper

Authors

1 Department of Islamic Education, School of Medicine, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran

2 Department of theology. Faculty of Humanities. Bu Ali Sina University. Hamedan. Iran

Abstract

The discussion of the appropriateness between the verses of the Qur'an has long been discussed among Qur'anic scholars and commentators, and several works have been presented in this regard. Saeed Hawi's view of thematic unity in the basis of interpretation in expressing the relationship and appropriateness of Quranic verses deserves to be evaluated and criticized. The two main pillars of his theory of thematic unity, one is the confinement of the current order of the suras in the Mus'haf and the other is the trust in the narrations regarding the four divisions of the Holy Qur'an into "Saba Tawal", "Ma'in", "Masani" and "Mufassal". Is.

In this research, which is organized by descriptive and analytical methods, it was found that neither of the above two pillars is reliable; It is not certain that the order of the chapters in the current Mus'haf is forbidden, nor are the narrations of the quatrain division of the Qur'anic chapters in line with his purpose. In terms of method, his theory, which is based on the division of various clauses on the verses of the Qur'an with the focus on Surah Al-Baqarah, faces several challenges! In addition, his commentary has not been able to provide a pure and unique commentary based on this theory, so that the application of this theory in the basis of the commentary has not created a different commentary from previous commentaries.

Keywords

Main Subjects

  • ابن حجر عسقلانی، شهاب الدین (بی‌تا). فتح الباری. بیروت: دار المعرفه.
  • ابن حنبل، احمد (بی‌تا). مسند أحمد. بیروت: دار صادر.
  • ابن شهرآشوب، محمد بن علی (1379 ق). مناقب آل أبی‌طالب. قم: علامه.
  • ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر(1419 ق). تفسیر القرآن العظیم. بیروت: دار الکتب العلمیه.
  • استرآبادی، محمد بن حسن (بی‌تا). شرح شافیة بن الحاجب. بیروت: دار المعرفه.
  • انواری، جعفر( 1390 ش). قرآن در آینه تاریخ. قم: انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
  • ایازی، سیّد محمد علی (1380 ش). چهره پیوسته قرآن. تهران: هستی نما.
  • آقایی، سیّد علی (1387 ش). «رهیافت وحدت موضوعی سوره‌های قرآن در «الأساس فی التفسیر»». پژوهش‌های قرآنی. 56. 88-125.
  • بقاعی، ابراهیم بن عمر (بی‌تا). نظم الدرر فی تناسب الآیات و السور. القاهره: دار الکتب الاسلامی.
  • پرچم، اعظم و رحیمی، معصومه (1393 ش). «بررسی و نقد نظریه «وحدت موضوعی» حوّی در تفسیر سوره‌ احزاب». کتاب قیّم. 10. 29-52.
  • ترمذی، محمد بن عیسی (1403 ق). سنن الترمذی (الجامع الصحیح). بیروت: دار الفکر.
  • حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله (بی‌تا). المستدرک علی الصحیحین. بیروت: دار المعرفه.
  • حجازی، محمد محمود (1390 ق). الوحدة الموضوعیة فی القرآن الکریم. قاهره: دار الکتب الحدیثه.
  • حجتی، سیّد محمد باقر (1360 ش). پژوهشی در تاریخ قرآن. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
  • حسینی، سیّد علی اکبر (1394 ش). نظریه وحدت موضوعی سوره‌های قرآن، نگرش‌ها و چالش‌ها. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
  • حوّی، سعید (1405 ق). الأساس فی التفسیر. القاهره: دار السلام.
  • _____ (بی‌تا). الرسول ص. بی‌جا: بی‌نا.
  • خامه‌گر، محمد (1382 ش). ساختار هندسی سوره‌های قرآن. تهران: شرکت چاپ و نشر بین الملل.
  • خوئی، سید ابوالقاسم (1408 ق). البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار الزهراء.
  • دهقان باغی، سیّد روح اله (1396 ش). تحلیل انتقادی مبانی، روش و گرایش‌های تفسیریِ سعید حوّی در «الأساس فی التفسیر». همدان: دانشگاه بوعلی سینا، استاد راهنما: کرم سیاوشی.
  • رازی، فخر الدین محمد بن عمر (1420 ق). مفاتیح الغیب. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
  • رامیار، محمود (1387 ش). تاریخ قرآن. تهران: امیرکبیر.
  • رشیدرضا، محمد (1420 ق). تفسیر المنار. بیروت: دار الکتب العلمیه.
  • زرکشی، بدرالدین (1427 ق). البرهان فی علوم القرآن. تحقیق: ابی‌الفضل الدمیاطی، قاهره: دارالحدیث.
  • سلمی، عزالدین عبدالسلام (1416 ق). الاشارة الی ایجاز فی بعض انواع المجاز. بیروت: دار الکتب العلمیه.
  • سمرقندی، ابواللیث (1416 ق). تفسیر السمرقندی (بحر العلوم). بیروت: دار الفکر.
  • سیاوشی، کرم (1389 ش). تحلیل انتقادی مبانی و روش تفسیری سیّد قطب. تهران: نشر بین‌الملل.
  • سیوطی،‌ جلال الدین (1401 ق). الجامع الصغیر. بیروت: دار الفکر.
  • _____ (1429 ق). الاتقان فی علوم القرآن. دمشق: مؤسسة الرسالة ناشرون.
  • شحاته، عبدالله محمود (1976 م). أهداف کل سورة و مقاصدها فی القرآن الکریم. مصر: الهیئة المصریة العامة للکتاب.
  • شوکانی، محمد بن علی (1973 م). نیل الأوطار من أحادیث سید الأخیار. بیروت: دار الجبل.
  • شوکانی، محمد بن علی (بی‌تا). فتح القدیر. بیروت: دار المعرفه.
  • طباطبائی، سید محمد حسین (1417 ق). المیزان فی تفسیر القرآن. قم: مؤسسة النشر الاسلامی.
  • طبرانی، سلیمان بن احمد (1405 ق). المعجم الکبیر. بیروت: دار احیاء التراث العربی.
  • طبرسی، احمد بن علی (1403 ق). الإحتجاج علی أهل اللجاج. مشهد: نشر مرتضی.
  • طبری، ابو جعفر محمد بن جریر (1412 ق). جامع البیان فی تفسیر القرآن. بیروت: دار المعرفه.
  • طیالسی، أبو داوود (بی‌تا). مسند أبی داوود الطیالسی. بیروت: دار المعرفه.
  • عیاشی، محمد بن مسعود (1380 ق). تفسیر العیاشی. تهران: المطبعة العلمیه.

 

  • غماری، عبدالله محمد الصدیق (بی‌تا). جواهر البیان فی تناسب سور القرآن. القاهرة: مکتبة القاهره.
  • فراء، یحیی بن زیاد (1980 م). معانی القرآن، القاهرة: الهیئة المصریة العامة للکتاب.
  • فقهی‌زاده، عبدالهادی (1393 ش). پژوهشی در نظم قرآن. تهران: انتشارات سخن.
  • قطب، سیّد (1412 ق). فی ظلال القرآن. بیروت: دار الشروق.
  • کلینی، محمد بن یعقوب (1430 ق). الکافی. قم: دار الحدیث.
  • متقی هندی، علی (1409 ق). کنز العمال فی سنین الاقوال و الافعال. بیروت: مؤسسة الرساله.
  • معرفة، محمد هادی (1432 ق). التمهید فی علوم القرآن. قم: ذوی القربی.
  • _____ (1390 ش). علوم قرآنی. قم: مؤسسه فرهنگی تمهید.
  • نزال، عمران سمیح (1390 ش). وحدت تاریخی سوره‌های قرآن. مترجم: سیّد حسین سیّدی، تهران: انتشارات سخن.
  • نکونام، جعفر (1380 ش). درآمدی بر تاریخ‌گذاری قرآن. تهران: نشر هستی نما.
  • _____ (1382 ش). پژوهشی در مصحف امام علی علیه السلام. رشت: کتاب مبین.