تفسیر
جواد آسه؛ حمید آریان
چکیده
پژوهش‌های جدید ادبی در زبان عربی برای علم نحو سه گرایش نحو تعلیمی، نحو علمی، نحو تعلیمی- علمی قائل شده و نیز از نحو قرآنی با عناوین سه گانه نحوتعلیمی قرآنی، نحوعلمی قرآنی، نحو نص قرآنی و از نقش آفرینی نحو نص قرآنی در تفسیر قرآن سخن به میان آورده‌اند. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نقش نحو متن قرآنی در تفسیر قرآن می پردازد. ...
بیشتر
پژوهش‌های جدید ادبی در زبان عربی برای علم نحو سه گرایش نحو تعلیمی، نحو علمی، نحو تعلیمی- علمی قائل شده و نیز از نحو قرآنی با عناوین سه گانه نحوتعلیمی قرآنی، نحوعلمی قرآنی، نحو نص قرآنی و از نقش آفرینی نحو نص قرآنی در تفسیر قرآن سخن به میان آورده‌اند. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نقش نحو متن قرآنی در تفسیر قرآن می پردازد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که مفسر میتواند با استفاده از نحو متن قرآنی اولا از توجیه اعرابی آیات در برابر آسیبهای نحو تعلیمی- علمی مانند استفاده از قواعد غیرمؤثر در معنا و، تقدیر و تأویل نحوی مغیر معنا صیانت کند. ثانیا اختلافات نحوی مکاتب نحوی و نحویان را که در نحو تعلیمی- علمی مطرح است، مانند اعاده یا عدم اعاده ضمیر در صورتِ عطف اسم بر ضمیر مجرور به حرف جرّ؛ حل و فصل کند.ثالثا قواعدی را که در نحو تعلیمی- علمی بیان نشده مانند قاعده تقدیم جواب لولا بر لولا و قاعده تشتت در مرجع ضمائر را اثبات کند. رابعا به سبب معنامحور بودن نحو متن قرآنی، از عدول نحوی برخلاف نحو تعلیمی-علمی ، تحلیلی تفسیری ارائه میدهد.
