با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن علمی قرآن و عهدین ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 کارشناس ارشد

2 عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قرآنی -تهران

10.30473/quran.2024.68262.3282

چکیده

نگاهی به تفاسیر فریقین درباره چیستی «ملکوت» بیانگر آن است که اکثرا به‌ معناشناسی لغوی پرداخته‌ و بیان عبارت «شدت در مُلک» بیشترین نمود را در تفاسیر دارد، در حالی‌که صرف معنای لغوی گویای حقیقت امر نیست. نگاره حاضر با روش توصیفی- تحلیلی به‌بررسی تفاوت معنایی «مُلک» و «ملکوت» با توجه به‌ روابط همنشینی و تاکیدهای بلاغی پرداخته ‌است. تحقیقات نشان‌ داد: میزان فراوانی استفاده از علم معانی هم‌ چون تقدیم و تاخیر مسند بر مسندالیه، استفهام و تکرار در آیات «ملکوت» نسبت به «مُلک» بیشتر است. از نظر معناشناسی نیز کلمه «مُلک» هم نشین ریشه های «س‌ب‌ح»، «ح‌م‌د»، «ق‌در»، «خ‌ل‌ق»، «ش‌یء»، «ش‌ف‌ع» و مباحث قیامت است و کلمه «ملکوت» هم‌نشین ریشه‌های «ن‌ظ‌ر»، «رأی» و «أم‌ر» است که بیان‌گر تفاوت رتبه در درک مقامات ملکوت است، هم‌ چنین عالم «مُلک» قابل مشاهده، جاری در زمان و مکان است و عالم «ملکوت» عاری از تدریج، زمان و مکان و فقط به اذن الهی قابل مشاهده است و مالکیت مطلق هر دو جهان از آن خداوند است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات