نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجو دانشکده ادبیات وعلوم انسانی دانشگاه آزاد بروجرد
2 استادیار/دانشگاه آزاد بروجرد
3 آزادیروجرد
چکیده
چکیده:
قرن‌های پنجم و ششم را می‌توان عصر طلایی ترجمه و تفسیر قرآن کریم در ایران به حساب آورد. زیرا مهم‌ترین پژوهش‌های قرآنی در این دوره انجام یافته است. تفسیرالتفاسیر معروف به تفسیرسورآبادی نوشته ابوبکر عتیق نیشابوری در حدود سال 470 تالیف شده است. درتفسیر سورآبادی با توجه به زمان نگارش (قرن پنجم) و حال و هوای نویسندگان این دوره ،اصل نگارش بر مبنای سادگی و روانی است، که ویژگی سبک خراسانی است .اما در عرصه بلاغت نویسنده با استفاده از قوانین تقدیم و تأخیر سعی کرده که معانی ثانویه‌ای نیز بر معنای عبارات بیفزاید. بنابراین پژوهش حاضر به منظور آشکار کردن ارزش‌های بلاغی تفسیر سوآبادی این فرض را ثابت می‌کند که زیبایی تفسیر سورآبادی، افزون بر وجود روش‌های مختلف زیبایی‌شناسی و آرایه‌های مرتبط با سبک و سادگی کلام، مرهون ترفندهای ادبی برخواسته از جنبه‌های بلاغی است. در نثر سورآبادی تقدیم برخی عناصر امری عارضی است و از تقدیم عناصر دیگر ناشی می‌شود. برخی آرایش‌های واژگانی هم به بافت بیرونی اثر برمی‌گردد و ارزش بلاغی زیادی دارد. روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی و با تاکید بر مطالعه‌ی تقدیم و تاخیر عناصر جمله و معانی اول و دوم جملات صورت گرفته است.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)