نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
عضو هیات علمی و استادیار دانشگاه تهران
چکیده
قرآن کریم بر اصل «فطرت» تأکیدات مکرری کرده، اساس دعوت خود را بر آن قرار داده و این مفهوم را اساس رویآوری انسان به «دین» خوانده است. از نگاه قرآن، فطرت، عبارت از شیوه ساختاری توحیدی است که جهان هستی و از جمله انسان طبق آن پدید آمدهاند و قرآن از همین منطق و خاستگاه عموم انسانها را فارغ از نژاد و زبان به صراط مستقیم دعوت میکند. مقاله دارای سه بخش اصلی است: «چیستی فطرت و شمول گستره آن که به ساختار تمام جهان مرتبط است»، «فطری بودن زبان به معنای عام» و «فطری بودن زبان قرآن به معنای خاص». این مقولهها که از منشأ واحدی برآمدهاند، بر هم منطبقاند و راز رسالت جهانی قرآن و نفوذ آن همین موضوع بوده و میباشد. در زمان حاضر هم این موضوع، سرمایهای است که امت اسلامی که در خطاب و گفتمان امروز خود با دنیای معاصر باید بر آن تکیه کند.
کلیدواژهها