زبان قرآن
سیده زینب حسینی؛ مرضیه محصص
چکیده
استعاره مفهومی، بخش مهمی از زبان شناسی شناختی را تشکیل می دهد و به مثابه ابزاری برای اندیشیدن است که واقعیت ها و تجربه های بشری را با مقوله بندی نوینی عرضه می کند. این مقاله استعاره مفهومی «حبل» در قرآن را بررسی کرده که در ضمن داشتن معنای کلی پیوند و ارتباط، ساختاری متشکل از چندین نوع استعاره دارد. در آیه ای، حبل همچون عهد و ذمه ...
بیشتر
استعاره مفهومی، بخش مهمی از زبان شناسی شناختی را تشکیل می دهد و به مثابه ابزاری برای اندیشیدن است که واقعیت ها و تجربه های بشری را با مقوله بندی نوینی عرضه می کند. این مقاله استعاره مفهومی «حبل» در قرآن را بررسی کرده که در ضمن داشتن معنای کلی پیوند و ارتباط، ساختاری متشکل از چندین نوع استعاره دارد. در آیه ای، حبل همچون عهد و ذمه ای برعهده طرفین متوسل شده به حبل است و تعهدات ناشى از آنها را مىنمایاند و در آیه ای به عنوان جهت بالا، جایگاه ارزشمندی را مفهوم سازی میکند. در گونه دیگر، حبل ظرف نزدیکی بیان شده که نشان از قرب باری تعالی به بنده دارد و در مفهوم استعاری دیگر با شخصیت بخشی به حبال، فعل جانداران به آن نسبت داده میشود. قرآن توسط این بیانات استعاری گونه متفاوتی از تدبر و اندیشه را به جهانیان عرضه کرده و مفاهیم متعالی را در قالب امور ساده و با بیانی روان برای بشر بازگو میکند.
سیده مطهره حسینی؛ عبدالهادی فقهی زاده
چکیده
استعاره یکی از مهمترین صنایع ادبی است که در رویکرد نوین زبانشناسی از ارکان اندیشه قلمداد شده است. در این رویکرد استعاره منحصر در زبان و واژگان نیست بلکه بخش عمدهای از فرایند اندیشه انسان استعاری است؛ از این رو در همه زبانها به کار رفته است و به هر نوع مفهومسازی از یک حوزه براساس حوزهای دیگر گفته میشود. در این جستار این موضوع ...
بیشتر
استعاره یکی از مهمترین صنایع ادبی است که در رویکرد نوین زبانشناسی از ارکان اندیشه قلمداد شده است. در این رویکرد استعاره منحصر در زبان و واژگان نیست بلکه بخش عمدهای از فرایند اندیشه انسان استعاری است؛ از این رو در همه زبانها به کار رفته است و به هر نوع مفهومسازی از یک حوزه براساس حوزهای دیگر گفته میشود. در این جستار این موضوع در زبان قرآن و کلام امیرالمؤمنین علیهالسلام مورد بررسی قرار گرفته است. گونههای استعارههای مفهومی در رویکرد جدید (وجودی، جهتی و ساختاری) بهوفور در قرآن به کار رفته است در این نوشتار فقط به استعاره وجودی پرداخته شده است. استعارههای وجودی یا هستیشناختی براساس تجربههای ما از اشیاء و اشخاص شکل گرفته و به سه نوع استعاره پدیدهای یا مادی، استعاره ظرف و استعاره شخصیتبخشی تقسیم میشود. برای یافتن اهداف استعاره در آیات قرآن از آراء مفسران بهره گرفته شده است. بررسی استعارههای به کاررفته در کلام حضرت علی علیهالسلام نشان میدهد که این استعارهها برگرفته از استعارههای مفهومی قرآن یا تجلی آن و در بسیاری از موارد تبیین مفاهیم قرآنی است و بیانگر این مطلب است که آن حضرت بالاترین درک از قرآن را داشته و اندیشه و بنیادهای فکری خویش را از قرآن اخذ نموده و گستره استعاره در کلام حضرت، پرتو هدایت قرآنی و بازتاب جهانبینی و فرهنگ قرآن است.