محمدرضا شاهرودی؛ مهشید موسی پور؛ منصور پهلوان؛ سعید شفیعی
چکیده
تفسیر تسنیم، پدیدآمده توسط آیتالله جوادی آملی، ازجمله تفاسیر اجتهادی قرآن در دوران معاصر محسوب میشود که به اقتفای تفسیر المیزان عمدتاً از روش قرآن به قرآن بهره گرفته است. نگارنده این تفسیر در مقام بیان معارف آیات کریمه، همت خود را مصروف تفسیری مستدل و روشمند از آیات کتاب الهی نموده و بر این پایه به آرای دیگر مفسران عنایت داشته ...
بیشتر
تفسیر تسنیم، پدیدآمده توسط آیتالله جوادی آملی، ازجمله تفاسیر اجتهادی قرآن در دوران معاصر محسوب میشود که به اقتفای تفسیر المیزان عمدتاً از روش قرآن به قرآن بهره گرفته است. نگارنده این تفسیر در مقام بیان معارف آیات کریمه، همت خود را مصروف تفسیری مستدل و روشمند از آیات کتاب الهی نموده و بر این پایه به آرای دیگر مفسران عنایت داشته و بهنقد اندیشههای تفسیری آنان پرداخته است. مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی -تحلیلی، با بررسی نمونههایی از تفسیر تسنیم با محوریت روش نقد، نشان میدهد که آیتالله جوادی آملی، ضمن رعایت اخلاق، بهنقدی هدفمند از طریق بهکارگیری قواعد تفسیری مورد قبول طرفین و احیاناً نقد این قواعد در اندیشه تفسیری دیگر مفسران، اقدام کرده و با استدلالات عقلی و استنادات نقلی، مطابق با معیارهایی همچون: موافقت با دیگر آیات همسو، حجیت ظواهر، هماهنگی با سیاق آیات و مطابقت با عقل برهانی، نادرستی آرای برخی مفسران را تبیین نموده است. ایشان در تفسیر تسنیم با تحلیل نادرستی دلایل آنها، برداشتهای ناصواب آنان را نفی و مراد واقعی خداوند از آیات قرآن کریم را بیان میکند.
محمد علی تجری؛ محمد تقدمی صابری
چکیده
بهاء الدین محمد بن حسین عاملی (953-1030ق) بشناخته به «شیخ بهایی» در تفسیر گرانسنگ العروة الوثقی آرای مفسران در تفسیر سوره حمد را گزارش کرده، پس از تحلیل و نقد، هر یک را در ترازوی صحتوسقم نهاده، دیدگاه خویش را بازتابانده است. ارائه و تحلیل گزارشها و نقدهای شیخ بهایی دربارۀ استقلال یا اتحاد سورههای «ضحی و شرح» و «فیل و ...
بیشتر
بهاء الدین محمد بن حسین عاملی (953-1030ق) بشناخته به «شیخ بهایی» در تفسیر گرانسنگ العروة الوثقی آرای مفسران در تفسیر سوره حمد را گزارش کرده، پس از تحلیل و نقد، هر یک را در ترازوی صحتوسقم نهاده، دیدگاه خویش را بازتابانده است. ارائه و تحلیل گزارشها و نقدهای شیخ بهایی دربارۀ استقلال یا اتحاد سورههای «ضحی و شرح» و «فیل و قریش»، نیز «جزئیت یا عدم جزئیت بسمله» از مهمترین اهداف این مقاله است. مقاله فراروی نشان میدهد شیخ بها استدلال به وجود پیوند معنایی میان سورههای یادشده (دوبهدو)، سخن اخفشین و عدم فصل میان این سورهها در مصحف اُبی بن کعب را برای اثبات اتحاد این سورهها سست میداند. نیز شیخ بها بر پایه روایات امامان علیهمالسلام، «بسلمه» را آیه قرآن و جزء سوره میشمرد و به وجوب قرائت آن در نماز قائل است.