وحید صفا
چکیده
واژه «لغو» و مشتقات آن در یازده آیه از قرآن کریم تکرار شدهاند. معنای این واژه خصوصاً در برخی آیات منشأ اختلافات گستردهای از زمان صحابه و تابعین بودهاست که علت آن، دور شدن از بافت فرهنگی و زبان عربی عصر نزول قرآن می-باشد. یکی از روشهای کارآمد جهت پیمودن این فاصله تاریخی و کشف معنای واژگان قرآنی در بافت نزول، استفاده از روشهای ...
بیشتر
واژه «لغو» و مشتقات آن در یازده آیه از قرآن کریم تکرار شدهاند. معنای این واژه خصوصاً در برخی آیات منشأ اختلافات گستردهای از زمان صحابه و تابعین بودهاست که علت آن، دور شدن از بافت فرهنگی و زبان عربی عصر نزول قرآن می-باشد. یکی از روشهای کارآمد جهت پیمودن این فاصله تاریخی و کشف معنای واژگان قرآنی در بافت نزول، استفاده از روشهای مختلف زبان شناسی تاریخی، خصوصاً معناشناسی تاریخی و ریشهشناسی میباشد که در پژوهش پیش رو جهت کشف معنای این واژه مورد استفاده قرار گرفتهاست. به این منظور با توجه به بن ثنایی این واژه در زبان آفروآسیایی باستان و با تحلیل و مقایسه کاربردهای این ریشه در قرآن کریم و عهد عتیق، نقاط مبهم تحولات معنایی این واژه تا دوره عربی قرآنی روشن میشود. نتیجه کاوش اینست که با توجه به معنای «جاهل» در قرآن کریم، لغو در آن دوران، اوّلاً به سخنی گفته میشد که فرد «جاهل» در اثر غلیان انفجاری هوا و هوس بیان میکرد و ثانیاً به داوریهای سطحی چنین شخصی گفته می-شد که به واسطه اثرگذاری این رویّه در قوای عقلی او انجام میشد.