با همکاری مشترک دانشگاه پیام نور و انجمن علمی قرآن و عهدین ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی

چکیده

در هشتاد و یک آیه از کلام الله مجید به ریشه (سجد) و مشتقات آن پرداخته شده است؛ اگرچه می توان مساله سجده را در برخی دیگر از آیات قرآن نیز جستجو کرد؛ اما تحقیق حاضر با توجه به تقارب تفسیری بیشتر آیات سجده، تنها به بررسی آیات ۸۱  گانه سجده در قرآن پرداخته است؛ تا جایگاه و اهمیت ویژه مسجد و شبکه معنایی آیات مزبور را مورد مطالعه و واکاوی قرار دهد. مسجد، محوری ترین رکن جامعه اسلامی و عامل ایجاد وحدت، ایمان و همدلی است. آیات سجده در ۳۲ سوره مکی و مدنی از قرآن و مجموعاً مشتقات ریشه (سجد)، ۹۲ مرتبه در هشتاد و یک آیه ی قرآن، تکرار شده اند؛ این آیات را می توان در ۱۲ مقوله: سجده همگانی، عدم سجده ابلیس، ظالم ترین ظالمان، توجه به قبله، سجده شکر، حریم مسجد، آبادانی مسجد، معراج از مسجد به مسجد، حمایت از عبادتگاه ها، مسجد ضرار، تحقق وعده الهی و مسجد یادمان طبقه بندی کرد. با ایجاد ارتباط معنایی میان مقوله های دوازده گانه، محور بودن مسجد، رعایت حریم آن و توجه به قبله (مسجد الحرام) به خوبی روشن می شود. یکی از مهمترین عوامل ایجاد و احداث مساجد نیز انس و ارتباط با پروردگار است. سجده نیز نزدیک ترین حالت قرب مخلوق به خالق است، از این رو آبادگران مسجد نیز شرایط ویژه ای دارند و کسانی که قرار است نام آنها در تمدن ایمانی الهی، به یادگار بماند، با ایجاد بنای مسجد، این احیاگری، مانایی می یابد. معراج پیامبر از مسجد به مسجد بیان می شود؛ اراده خداوند بر حمایت از تمامی مکان های عبادی از جمله مساجد است و وعده ی الاهی به مومنان، در قالب ورود به مسجد الحرام و انجام شعایر و مناسک عبادی، محقق می شود. از دیگر سو ابلیس به جهت استنکاف از سجده، از درگاه الاهی رانده شده و کسانی که مسیر او را پیروی می کنند، حتی اگر مسجد هم بسازند، مسجد آنان مرکز اضرار به مسلمین شده و نابودی آن از بقا، زیبنده تر است، و در نهایت کسانی که مانع رفتن مومنین به مسجد می شوند ظالم ترین ظالمانند.
 

کلیدواژه‌ها

  • ابن عاشور، محمد طاهر، تفسیر التحریر و التنویر، لبنان، بیروت: موسسه التاریخ العربی، 1420 ق.
  • ازهری، محمد بن احمد، تهذیب اللغة، بیروت: دار الاحیاء التراث العربی، 2001 م.
  • جوادی آملی، عبدالله، تفسیر تسنیم، قم: انتشارات اسراء، 1397ش.
  • خطیبی کوشکک، محمد، فرهنگ شیعه، قم: زمزم هدایت، 1386ش.
  • راغب اصفهانی، حسین ابن محمد، ترجمه و تحقیق مفردات الالفاظ القرآن، بیروت: دار الشامیه، 1412 ق.
  • سجادی، سید جعفر، فرهنگ معارف اسلامی، تهران: کومش، 1373ش.
  • فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر (مفاتیح الغیب)، لبنان، بیروت: دار احیاء التراث العربی، 1420ق.
  • فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، قم: مؤسسة دار الهجرة، 1409 ق.
  • قرشی، علی اکبر، قاموس قرآن، تهران: دارالکتب الاسلامیه، 1371ش.
  • قطب، سید، فی ظلال القرآن، لبنان، بیروت: دار الشروق، 1425 ق.
  • طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، مترجم: محمد باقر موسوی، قم: جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، 1374 ش.
  • طبرسى، فضل بن حسن، ترجمه تفسیر مجمع البیان، (مترجم: حسین نوری همدانی)، ایران، تهران:، چاپ: فراهانی، 1350ش.
  • طبرانی، سلیمان بن احمد، التفسیر الکبیر: تفسیر القرآن العظیم (الطبرانی)، اردن، اربد: دار الکتاب الثقافی، 2008 م.
  • طوسی ، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، لبنان، بیروت: دار الاحیاء التراث العربی، 1409 ق.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، رسولی، هاشم (مترجم)، تهران: کتابفروشی علمیه اسلامیه، 1344 ق.
  • مجددی برکتی، محمد عمیم الاحسان، التعریفات الفقهیه، بیروت:دار الکتب العلمیه، 2009 م.
  • مشکینی اردبیلی، علی، مصطلحات الفقه و معظم عناوینه الموضوعیة، قم: نشر الهادی، 1419 ق.
  • نوری، حسین بن محمد تقی، مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل، بیروت: موسسه آل البیت (ع)، 1987 م.